Hemar Marian, pierwotnie M. Hescheles, ur. 6 IV 1901, Lwów, zm. 11 II 1972, Dorking k. Londynu,
poeta, komediopisarz, satyryk; wywodził się z rodziny pochodzenia żydowskiego.
Hemar Marian
Encyklopedia PWN
Współpracował z kabaretami lwow. (od 1920), następnie kier. lit. kabaretów warsz. (m.in. 1925–31 Qui pro Quo — z J. Tuwimem, 1935–39 Cyrulik Warszawski); autor popularnych tekstów estradowych i piosenkarskich, wierszy (zbiór Łątki lwowskie 1924, wybór Koń trojański 1936), komedii (Dwaj panowie B. 1929, Firma 1933), scenariuszy film., współtwórca szopek polit. (z J. Tuwimem, J. Lechoniem, A. Słonimskim); we wrześniu 1939 przedostał się do Rumunii, 1941 przebywał w Palestynie i Egipcie, od 1942 w Wielkiej Brytanii, 1946 zał. i prowadził kabaret Orzeł Biały, a następnie Teatr Hemara; wieloletni (od 1951) współpracownik Rozgłośni Pol. Radia Wolna Europa; uprawiał lirykę patriotyczno-żołnierską i nostalgiczną (Dwie Ziemie Święte 1942, Im dalej w las 1963, Wiersze staroświeckie 1971) oraz aktualną satyrę polit. (Adolf Wielki 1943, Satyry patetyczne 1947, Siedem lat chudych 1955); ponadto zbiór felietonów Awantury w rodzinie (1967), przekłady sonetów W. Szekspira (1968) i ód Horacego (1971); wybór Kiedy znów zakwitną białe bzy (1991).
