Heisenberg
bizantynolog niemiecki;
[hạiznb
rk]
August, ur. 13 XI 1869, Osnabrück, zm. 22 XI 1930, Monachium,
rk] Heisenberg August
Encyklopedia PWN
odbył studia klas. na uniwersytecie w Lipsku i Monachium; od 1910 aż do śmierci kierował na uniwersytecie w Monachium seminarium Mittel- und Neugriechisches Seminar i był redaktorem „Byzantinische Zeitschrift”; gł. nurty jego badań skupiały się na problemach związanych z polit., społ. i rel. ewolucją Bizancjum w XIII w., literaturą okresu Paleologów i ikonografią; w badaniach stosował metodę filol.-hist.; najważniejsze prace: Grabeskirche und Apostelkirche. Zwei Basiliken Konstantins (1908), Aus der Geschichte und Literatur der Palaeologenzeit (1920), Ikonographische Studien (1921), Staat und Geselschaft des byzantinischen Reiches w: Die Kultur der Gegenwart (1923); wiele miejsca poświęcił krytyce filol. i publikacji źródeł bizant., m.in. Studien zur Textgeschichte d. Georgios Akropolites (1894), Nicephori Blemmydes curriculum vitae et carmina (1896), Georgii Acropolitae opera (1903).
