grenadierzy
 
Encyklopedia PWN
grenadierzy
[fr. < łac.],
w 1. połowie XVII w. piechurzy wyszkoleni w rzucaniu granatów; od XVIII w. oddziały wyborowe, złożone z najsprawniejszych i najwyższych wzrostem żołnierzy, przeznaczone głównie do ataków na bagnety;
grenadierzy istnieli w piechocie i w kawalerii (np. pułk gwardii Napoleona I); w Polsce grenadierzy pojawili się w XVII w.; w XX w. nazwa grenadier spotykana w różnych armiach ma już tylko historyczne znaczenie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia