garncarstwo
 
Encyklopedia PWN
garncarstwo,
rękodzielniczy wyrób naczyń kuchennych, stołowych, zasobowych i ozdobnych, także kafli piecowych, płytek podłogowych, dachówek z masy ceramicznej, tj. mieszaniny gliny z piaskiem i tłuczniem, wykonywanych głównie z glin pospolitych, niewymagających wysokiej temperatury wypalania (ok. 900°C).
Jedno z najstarszych rzemiosł, znane we wszystkich kulturach od czasów neolitu; współcześnie pojęcie garncarstwa obejmuje ludowe wyroby ceramiczne, wytwarzane sposobami chałupniczymi.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Mozambik, garncarka z plemienia Makonde fot. J. Koziorowska/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia