Frunze Michaił W., ur. 2 II 1885, Piszkek (ob. Biszkek), zm. 31 X 1925, Moskwa,
sowiecki dowódca, teoretyk wojskowości;
Frunze Michaił W.
Encyklopedia PWN
od 1904 we frakcji bolszewickiej SDPRR, uczestnik rewolucji 1905–07 (na czele strajku w Iwanowo-Wozniesieńsku); 1910–15 na katordze (uciekł); współorganizator rewolucji październikowej; podczas wojny domowej 1918–20 m.in. na czele Frontu Wschodniego (pokonał A. Kołczaka), Turkiestańskiego i Południowego (rozbicie wojsk P. Wrangla), uznany za najwybitniejszego dowódcę rewolucyjnego; 1924 szef sztabu Armii Czerwonej oraz komendant Akad. Wojsk. i zast. lud. komisarza spraw wojsk. oraz mor., 1925 (po usunięciu L. Trockiego) na czele resortu; przeprowadził reformę i nadał regularny charakter Armii Czerwonej; od 1921 czł. KC, od 1924 zast. czł. Biura Polit. WKP(b), brany przez Lenina pod uwagę jako kandydat na stanowisko sekr. generalnego; zmarł w wyniku inspirowanej przez Stalina operacji chirurgicznej.
