Dudith
węgierski humanista, pisarz polit. i religijny;
[dụdit]
András, Andrzej Dudycz, ur. 16 II 1533, Buda, zm. 23 II 1589, Wrocław,
Dudith András
Encyklopedia PWN
na pocz. lat 50. przebywał we Włoszech; studiował w Padwie, gdzie zetknął się z J. Kochanowskim; 1553 jako sekr. poselstwa papieskiego wyjechał do Londynu; na dalsze studia udał się 1554 do Paryża, gdzie nawiązał kontakty m.in. z poetami z kręgu Plejady; po powrocie 1557 na Węgry wstąpił do stanu duchownego; został bpem Peczu, uczestniczył w misjach dyplomatycznych Kościoła, m.in. był reprezentantem Węgier podczas soboru trydenckiego; po ujawnieniu potajemnie zawartego małżeństwa został 1568 ekskomunikowany oraz pozbawiony godności kośc. i publicznych. Osiadł w Krakowie, od 1579 mieszkał we Wrocławiu. Utrzymywał bliskie kontakty z elitą intelektualną i lit. w Polsce (znał język pol.), jednocześnie prowadził rozległą korespondencję z humanistami z całej Europy. Był wybitnym myślicielem i erudytą, świetnym mówcą i polemistą; w dysputach rel. opowiadał się po stronie radykalnych reformatorów: za wolnością sumienia i racjonalizacją wiary, przeciw dogmatom; ogłosił m.in.: Confessio christiana de Deo Patre, de Filio, de Spiritu Sancto (ok. 1570), Dialogi de electione regis (1573), De cometarum cignificatione (1579).
