Déry 
, ur. 18 X 1894, Budapeszt, zm. 18 VIII 1977, tamże,
pisarz węgierski;
[dẹ:ri]
Tibor , ur. 18 X 1894, Budapeszt, zm. 18 VIII 1977, tamże,
Déry Tibor
Encyklopedia PWN
uczestnik węg. rewolucji 1918–19, czł. Dyrektoriatu Pisarzy; 1956 dawał wyraz kryt. ocenie polityki władz węg.; 1957 skazany na 9 lat więzienia, uwolniony 1960 na mocy amnestii; we wczesnych utworach widoczne wpływy surrealizmu i ekspresjonizmu (tom wierszy Ló, búza, ember [‘koń, pszenica, człowiek’] 1922); realist. powieści dotyczące problemów społ. i polit. Węgier lat 30. i 40. (A befejezetlen mondat [‘nie dokończone zdanie’], t. 1–3 1947, Odpowiedź, t. 1–2 1950–52, wyd. pol. 1964); gł. ideą późniejszej twórczości Déryego był protest przeciw wszelkim formom przymusu i zniewolenia: mikropowieść Niki (1955, wyd. pol. Paryż 1959), tom opowiadań Miłość (1963, wyd. pol. zmienione 1967), powieści: fantastyczno-groteskowa Pan A.G. w X (1964, wyd. pol. 1979), hist.-filoz. Anatema (1966, wyd. pol. 1982), współcz. Wyimaginowany reportaż z amerykańskiego pop-festiwalu (1971, wyd. pol. 1982); ponadto m.in.: tom wspomnień Itélet nincs [‘bez wyroku’] (1969), wybór artykułów i szkiców A napok hordaléka [‘naniesione przez dni’] (1973).
