Buğra Tarık

Buğra

[bụghra]

Tarık, ur. 2 IX 1918, Akşehir, zm. 26 II 1994, Stambuł,

turecki prozaik, dramatopisarz i publicysta;

jego twórczość, o wyszukanej formie artyst., zawiera treści społ.; bohaterami utworów są najczęściej ludzie wykształceni uwikłani w wydarzenia hist. okres wojny wyzwoleńczej i pierwsze lata republiki; w powieści Osmancık [‘mały Osmanin’] (1983) sięgnął do początków państwa osmańskiego; powieści: Siyah Kehribar [‘czarny bursztyn’] (1955), Küçük Ağa [‘mały aga’] (1965), İbiş’in Rüyası [‘sen Ibisza’] (1970), Yalnızlar [‘samotni’] (1981); zbiory opowiadań: Oğlumuz [‘nasz syn’] (1949), İki Uyku Arasında [‘między jednym a drugim snem’] (1954); sztuka teatr. Ayakta Durmak İstiyorum [‘chcę stanąć na nogach’] (1966) oraz felietony, krytyka teatr., reportaże z podróży.