Biełooziero

Biełooziero,

ośrodek targowy nad Jez. Białym (północno-zachodnia Rosja), na terytorium ugrofińskiego plemienia Wes;

wg tradycji latopisarskiej osiadł tam w IX w. brat Ruryka, Sineus; badania archeol. ujawniły, że osiedle to powstało jednak dopiero w 1. poł. X w., stając się wkrótce znanym miejscem wymiany na szlaku prowadzącym od Bałtyku w dół rz. Dwiny i Wołgi; było ono nieobronne; odkryto liczne świadectwa kontaktów dalekosiężnych i wytwórczości rzemieślniczej; w ciągu XI–XIII w. nastąpiła slawizacja ludności i B. przekształciło się w najdalej na północ wysunięty ośrodek gosp. i adm. Rusi Włodzimiersko-Suzdalskiej. Od 1777 nazwa Biełoziersk, m. w obwodzie wołogodzkim.