Bea Augustin
 
Encyklopedia PWN
Bea Augustin, ur. 28 V 1881, Riedböhringen (Badenia), zm. 16 XI 1968, Rzym,
niem. kardynał, biblista, ekumenista, jezuita;
od 1921 prowincjał południowoniem. prowincji jezuitów; 1930–49 rektor Papieskiego Inst. Biblijnego w Rzymie (Biblicum), gdzie udoskonalił sposób nauczania egzegezy bibl. przez otwarcie się na współcześnie stosowane (zwłaszcza przez protestantów) hist.-kryt. metody badań tekstów i świata czasów bibl.; współpracownik Piusa XII przy redagowaniu encykliki Divino Afflante Spiritu (1943), która przyczyniła się do odnowy katol. studiów bibl.; 1945–58 spowiednik tego papieża; 1959 mianowany kardynałem przez Jana XXIII, 1960 stanął na czele nowo powołanego Sekretariatu do Spraw Jedności Chrześcijan w Watykanie; na Soborze Watykańskim II wpłynął w zasadniczy sposób na treść dekretów o ekumenizmie i dialogu z innymi religiami oraz Konstytucji dogmatycznej o objawieniu Bożym.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia