architraw
 
Encyklopedia PWN
architraw
[gr.-łac.],
epistyl, nadsłupie,
najniższa część belkowania spoczywająca na kolumnach, dźwiga fryz i gzyms;
występuje we wszystkich antycznych porządkach architektonicznych — w doryckim jest gładki, w jońskim i pochodnych składa się z 3, czasami 2 poziomych listew, ku górze wysuniętych coraz bardziej do przodu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia