Andromacha
 
Encyklopedia PWN
Andromacha, Andromáchē,
mit. gr. córka króla Teb w Troadzie, Eetiona, żona Hektora, matka Astyanaksa;
jedna z postaci Iliady Homera; jest typem matki i żony cierpiącej jako ofiara wojny; jej ojciec, siedmiu braci i mąż zostali zabici przez Achillesa; po upadku Troi branka Neoptolemosa, syna Achillesa; wątki mitu wykorzystały literatura (m.in. Eurypides, J.B. Racine, F. Brückner), malarstwo (m.in. J.L. David, F. Leighton) i muzyka (A. Gretry, G. Paisiello, C. Saint-Saëns).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Chirico Giorgio de, Hektor i Andromacha — Kolekcja prywatna, Mediolanfot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia