świecić
Encyklopedia PWN
układy podwójne składające się z pulsara i normalnej gwiazdy, której materia spada na pulsara wzdłuż linii sił pola magnetycznego, tworząc 2 silnie świecące promieniowaniem rentgenowskim czapy polarne;
rad, Ra, radium,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 88;
radioluminescencja
fiz. świecenie substancji pod wpływem promieniowania jądr., np. cząstek α, β, promieni γ, protonów;
[łac.],
chemik, działacz niepodległościowy;
reflektor
rodzaj oprawy oświetleniowej, która dzięki połączeniu właściwości kształtu geom. odbłyśnika (najczęściej paraboloidalnego) z kierunkowym charakterem odbicia światła koncentruje wiązkę świetlną, odbitą od lustra, w wąskim kącie przestrzennym otaczającym oś optyczną;
[łac.],