ścierny
Encyklopedia PWN
obróbka stanowiąca połączenie obróbki elektrolitycznej i obróbki ściernej;
obróbka ziarnami ściernymi zawieszonymi w cieczy, wprawianymi w ruch przez narzędzie dragające z częst. najczęściej ultradźwiękową (obróbka ultradźwiękowa).
polerowanie
obróbka wykańczająca, której celem jest uzyskanie gładkości i połysku obrabianego przedmiotu, najczęściej metalowego, rzadziej np. kamiennego, drewnianego;
[niem. < łac.],
wykańczająca obróbka ścierna, wygładzanie powierzchni przedmiotów (wcześniej obrobionej, np. przez szlifowanie) za pomocą luźnego materiału ściernego — zawiesiny proszku ściernego w oleju lub w nafcie.
pasta ścierna zawierająca drobnoziarniste miękkie materiały ścierne — tlenki metali (żelaza, chromu, glinu), także diament (wielkość ziarna 1–kilka µm), wtopione w mieszaninę wosków;
ceramika
nieorganiczne i niemetaliczne materiały otrzymywane w wyniku procesu ceramicznego; także technologia wytwarzania takich materiałów oraz nauka obejmująca badania dotyczące ich otrzymywania, właściwości i zastosowania.
[gr. kéramos ‘ziemia’, ‘glina’; kerameoús ‘wykonany z gliny’],
