wyrazu

Encyklopedia PWN

[gr. ánthrōpos ‘człowiek’],

pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z człowiekiem, np. antropologia, antropometr.

[gr. antí ‘przeciw’, ‘naprzeciw’],

pierwszy człon wyrazów złożonych oznaczający przeciwieństwo czegoś, przeciwstawienie, przeciwdziałanie, np. antykoagulanty.

[gr.],

figura stylistyczna o konstrukcji symetrycznej; polega na użyciu tych samych wyrazów w zmienionym porządku.

[gr. aposiṓpēsis ‘umilknięcie’],

łac. reticentia, niedopowiedzenie,

wzmocnienie ekspresywności wypowiedzi przez urwanie jej przed wyrazem o szczególnym znaczeniu i pozostawienie go domyslności słuchacza (czytelnika).

[łac. appositio ‘przyłożenie’],

dopowiedzenie, przydawka rzeczownikowa pozostająca w związku zgody z wyrazem określanym i umieszczana po nim, np.

ważny dział sztuki islamu rozwijający się od VII w.;

Materiały dodatkowe