tekst
Encyklopedia PWN
język Etrusków, przeniesiony prawdopodobnie z Azji Mniejszej do środkowej Italii; w 2. połowie I w. p.n.e. wyparty przez łacinę;
folklor
synkretyczna, wieloskładnikowa forma lud. kultury symbol.-artystycznej.
[ang. folk-lore ‘wiedza ludu’],
dyscyplina wiedzy o kulturze, której przedmiotem poznania jest folklor.
austriacki neurolog i psychiatra, twórca psychoanalizy.
teoria językoznawcza, która pojmuje gramatykę jako model kompetencji językowej człowieka w jej 2 zasadniczych przejawach: zdolności produkowania i zdolności rozumienia poprawnego tekstu w danym języku.;
prozaik, dramatopisarz, eseista, autor Ferdydurke i Dziennika.
