sinym kamieniem
Encyklopedia PWN
uwodniony siarczan(VI) miedzi(II), CuSO4 · 5H2O, niebieskie kryształy;
alchemia
rozwinięta głównie w średniowieczu, oparta na gnozie, filozofia przyrody tłumacząca mistycznymi rozumowaniami obserwowane w przyrodzie przemiany, które wszystkie miały prowadzić do uszlachetnienia materii nieożywionej i ożywionej.
[arab. al-kimyā ‘kamień filozoficzny’, ‘alchemia’],
miedzi(II) siarczan(VI), siarczan miedzi(II), CuSO4,
związek nieorganiczny, niebieskawy, silnie higroskopijny proszek; powstaje w wyniku roztwarzania miedzi w stężonym lub gorącym rozcieńczonym kwasie siarkowym(VI);
chemia
nauka przyrodnicza zajmująca się budową, właściwościami substancji, ich jakościowymi i ilościowymi przemianami, warunkami, w których te przemiany zachodzą i efektami energetycznymi oraz zjawiskami, głównie elektrycznymi, które im towarzyszą.
[gr. chēmeía ‘magia’],
psychiatra szwajcarski, współtwórca „psychologii głębi”.
jezioro w Krainie Wielkich Jezior Mazurskich (woj. warm.-mazur.), na wys. 98 m;
