serce
Encyklopedia PWN
lek o działaniu β-adrenolitycznym;
niem. histolog, embriolog i neurolog;
francuski pisarz, filozof, teoretyk wychowania.
med. metoda diagnostyczna pozwalająca na ocenę wydolności organizmu, zwłaszcza serca i naczyń wieńcowych;
transplantologia
dział medycyny, nauka zajmująca się przeszczepianiem komórek, tkanek i narządów;
[łac. transplantare ‘szczepić’, ‘przesadzać’, gr. lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
niem. lekarz internista;
