satelita
Encyklopedia PWN
astronomia
nauka przyrodnicza, której przedmiotem badań są ciała niebieskie, ich rozkład i ruchy w przestrzeni, pochodzenie, budowa oraz ewolucja, a także Wszechświat jako całość.
[gr. ástron ‘gwiazda’, nómos ‘prawo’],
dział współcz. astronomii poświęcony badaniu promieniowania elektromagnetycznego ciał niebieskich w zakresie fal dł. od ok. 1 µm do ok. 1000 µm (1 mm).
Atlas
pierwszy amer. pocisk międzykontynent. (pierwszy start 1946);
[ạ̈tləs],
geodeta i kartograf;
Delta
amerykańska trójstopniowa rakieta nośna (ściślej — nazwa jej drugiego członu) służąca do wynoszenia w przestrzeń kosmiczną satelitów telekomunikacyjnych, naukowych, meteorologicznych, teledetekcyjnych i in., a także próbników kosmicznych;
[dẹltə] ,
astronom francuski;