samowzbudzenie
Encyklopedia PWN
elektrotechn. termin oznaczający: 1) samoczynne (bez doprowadzenia sygnału zewn.) powstawanie drgań w układzie elektr., wywołane niestabilnością układu; np. powstawanie drgań samowzbudnych w generatorze drgań elektrycznych; 2) zjawisko samoistnego powstawania pola magnet. w obwodzie wzbudzenia maszyny elektr. bez zasilania zewnętrznego.
fiz. rodzaj maszyny elektrycznej prądu przemiennego, w której zwykle tylko jedno uzwojenie (np. stojana) jest zasilane, a siła elektromotoryczna (SEM) indukowana w obwodzie wtórnym (np. w uzwojeniu wirnika), potrzebna do wytworzenia prądu, a więc i elektromagnetycznego momentu obrotowego, powstaje wyłącznie w wyniku indukcji elektromagnetycznej.
