rys
Encyklopedia PWN
woj. w środkowej części Polski, na północy graniczy z woj. kujawsko-pomor., na północy i wschodzie z mazowieckim, na południowym wschodzie ze świętokrzyskim, na południu ze śląskim i opolskim, na zachodzie z wielkopol.;
malarz holenderski;
minerały zabarwione, minerały allochromatyczne,
odmiany minerałów bezbarwnych lub białych w stanie czystym, zabarwione przez domieszki obcych substancji mineralnych, lecz zachowujące białą rysę;
mit
jedno z centralnych pojęć współczesnej teorii kultury, wykorzystywane przez etnologię, socjologię, psychologię, religioznawstwo, teologię, filozofię i teorię literatury.
[gr. mýthos ‘słowo’, ‘legenda’],
Ozeasz, żył w VIII w. p.n.e.,
prorok izraelski, działający za panowania Jeroboama II;
Paracelsus, właśc. Theophrastus Bombastus von Hohenheim, ur. 10 XI 1493, Einsiedeln (Szwajcaria), zm. 24 IX 1541, Salzburg,
szwajcarsko-niemiecki lekarz, przyrodoznawca i filozof.
