rycina

Encyklopedia PWN

gabinet

[wł. < fr.],

szt. plast. w muzealnictwie nazwa zbiorów specjalnych (np. g. rycin).

Giguère

[żigẹr]

Roland, ur. 4 V 1929, Montreal, zm. 17 VIII 2003, tamże,

kanadyjski poeta, grafik, malarz i wydawca, tworzący w języku francuskim;

Gorczyn Jan Aleksander, ur. ok. 1618, Kraków, zm. po 1694, tamże,

drukarz, sztycharz, wydawca i pisarz;

Goya y Lucientes

[gọja i lusjẹntes]

Francisco José de Wymowa

, ur. 30 III 1746, Fuendetodos k. Saragossy, zm. 16 IV 1828, Bordeaux,

malarz hiszpański, jeden z najwybitniejszych i najbardziej oryginalnych twórców przełomu XVIII i XIX w..

grafika

[gr. gráphō ‘piszę’, ‘rysuję’],

dziedzina sztuki, której istotą jest powielanie na papierze (rzadziej pergaminie, atłasie, jedwabiu) kompozycji z uprzednio przygotowanej formy — klocka drewnianego, płyty metalowej (miedzianej, żelaznej, cynkowej, ołowianej, stalowej, aluminiowiej), kamienia litograficznego oraz innych materiałów (ceraty, linoleum, szkła, gipsu), od których często wywodzi się nazwa techniki.

gravé par

[grawẹ par; fr.],

wygrawerowany przez — napis spotykany w podpisach pod rycinami przed nazwiskiem rytownika.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>