plastyczna
Encyklopedia PWN
inżynier budowlany;
scenografia
sztuka kształtowania przestrzeni sceny teatralnej i plastycznej oprawy przedstawienia; wizualna oprawa widowiska teatralnego, filmowego, telewizyjnego, obejmująca środki plastyczno-malarskie i świetlne oraz kostiumy i rekwizyty.
[gr. skḗnographía ‘malarstwo sceniczne’],
nazwa handl. wybuchowych materiałów plastycznych, produkowanych w Czechach.
Sendzimir, Sędzimir, Tadeusz, ur. 15 VII 1894, Lwów, zm. 1 IX 1989, Jupiter k. Palm Beach (stan Floryda, USA),
polski inżynier mechanik, metalurg, wynalazca, przemysłowiec.
siarka, S, sulfur, sulphurium,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 16;
brat Michała, scenograf, grafik, malarz, krytyk teatru i sztuk plastycznych.
