opisowo
Encyklopedia PWN
etyka
termin użyty w IV w. p.n.e. przez Arystotelesa w tytule dzieła Etyka nikomachejska na oznaczenie opisowo-krytycznego studium tego, co dotyczy etosu jako ludzkiego charakteru, obyczaju, tj. utrwalonego sposobu zachowania się w środowisku życia, zamieszkania;
[gr. tá ēthiká ‘traktat o obyczajach’ < ḗthos ‘obyczaj’, ‘charakter’],
w aspekcie pragmatycznym — nauka o metodach działalności nauk. i stosowanych w nauce procedurach badawczych;
afazja
zaburzenie mowy;
[gr. aphasíā ‘niemota’],
pisarz hiszpański;
fr. poeta i tłumacz, ksiądz;
graf
mat. obiekt G = (V, E), składający się z niepustego zbioru wierzchołków V oraz zbioru połączeń między nimi (krawędzi) E, będącego zbiorem 2-elementowych podzbiorów V.
[gr.],
Słownik języka polskiego
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
