odkupienie

Encyklopedia PWN

w teologii chrześc. działanie Boże wyzwalające ludzi z niewoli grzechu i zła;

[łac., ‘odkupiciel człowieka’],

pierwsza encyklika papieża Jana Pawła II z 1979 stanowiąca wraz z Dives in misericordia i Dominum et Vivificantem całość rozważań papieża o Trójcy Świętej;

repo

[rị:pə^u; ang. repurchase agreement],

ekon. transakcja, polegająca na sprzedaży papierów wartościowych i jednoczesnym zobowiązaniu się do ich odkupienia w przyszłości po określonej cenie;

Arżak Nikołaj, właśc. Julij M. Daniel, ur. 15 XI 1925, Moskwa, zm. 30 XII 1988, tamże,

pisarz rosyjski;

anonimowe chrześcijaństwo,

koncepcja teol. oprac. przez K. Rahnera, zgodnie z którą obok chrześcijaństwa w hist. i społ. postaci istnieje jego forma ukryta, wykraczająca poza ramy organizacyjne Kościołów;

Anzelm z Canterbury

[a. z kạ̈ntə^rberi],

Anzelm z Aosty, Anzelm z Le Bec, święty, ur. 1033, Aosta (Włochy), zm. 21 IV 1109, Canterbury,

filozof i teolog, uznawany za ojca scholastyki, prymas Canterbury, Doktor Kościoła (1720);

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>