nicejski

Encyklopedia PWN

Jan III Dukas Watatzes, ur. ok. 1192, zm. 3 XI 1254, Nymfajon,

cesarz nicejski od 1222.

[gr. Iēsoús < hebr. Yě(hô)šû‘a ‘Jahwe zbawieniem’, skrócone do Yěšû‘],

Jezus z Nazaretu, ur. między 8 a 7 r. p.n.e., zm. 7 IV 30(?) r. n.e.,

założyciel i centralna postać chrześcijaństwa, które uważa go zarazem za człowieka i wcielonego Syna Bożego.

Juliusz I, święty, data ur. nieznana, zm. 12 IV 352, Rzym,

papież od 337;

Konstantyn I Wielki, Flavius Valerius Constantinus, ur. ok. 282, zm. 22 V 337,

wódz i cesarz rzymski, reformator państwa.

dynastia cesarzy bizant. panująca 1204–58 w Cesarstwie Nicejskim, zał. przez Teodora I Laskarysa, który koronował się dopiero 1208;

Lesbos, Lẹzwos, Mitilịni,

wyspa grecka w północno-wschodniej części M. Egejskiego, u wybrzeża Turcji, w regionie W. Egejskie Pn.;

Materiały dodatkowe