manometry

Encyklopedia PWN

[gr.],

ciśnieniomierz do pomiaru nadciśnienia (ciśnieniem odniesienia jest ciśnienie atmosferycznego).

przyrząd pomiarowy służący do mierzenia ciśnienia w płynach (cieczach, gazach lub parach).

[burdą̣]

Eugène, ur. 8 IV 1808, Paryż, zm. 29 IX 1884, tamże,

fr. inżynier i przemysłowiec;

stopy miedzi, w których gł. dodatkiem stopowym (powyżej 2%) jest cynk.

opaska uciskowa, opaska Esmarcka,

med. napełniany powietrzem mankiet, połączony z manometrem rtęciowym pokazującym w milimetrach słupa rtęci (Hg) wywierane ciśnienie;

[gr. ōsmós ‘ciśnienie’, metréō ‘mierzę’],

przyrząd do pomiaru ciśnienia osmotycznego;

Tabele, zestawienia