lakierowa
Encyklopedia PWN
wyrób lakierowy nakładany na zagruntowaną powierzchnię drewnianą, metalową lub ceramiczną w celu jej wyrównania przed położeniem nawierzchniowej powłoki lakierowej;
farby
wyroby lakierowe (zawierające pigmenty) tworzące — po naniesieniu na podłoże — powłoki kryjące (ochronne, dekoracyjne lub specjalne).
[niem.],
farby gruntowe, farby podkładowe,
farby przeznaczone do powlekania materiału przed nałożeniem powłoki lakierowej;
skóra florentique
skóra wyprawiona, powleczona 2 warstwami kryjącymi o różnej barwie, wykończona w ten sposób, że na ostatnią warstwę połyskową jest nałożona warstwa lakierowa;
[s. florãtịk],
substancje, które przeciwdziałają gromadzeniu się ładunków elektrycznych na powierzchni takich materiałów polimerowych, jak: tworzywa sztuczne, guma, włókna syntetyczne, powłoki lakierowe;
pigmenty org., których cząsteczki zawierają 2 skondensowane pierścienie ketopirolu (pochodne 1,4-diketopirolo(3,4-c)pirolu);
