kręgosłup
Encyklopedia PWN
anat. największa kość (parzysta) obręczy kończyny dolnej (miednicznej), która łączy się za jej pośrednictwem z odcinkiem krzyżowym kręgosłupa.
chondrodysplazja
zaburzenie wzrostu chrząstek nasadowych spowodowane czynnikami zewn. lub dziedzicznymi (niekiedy sprzężonymi z genem letalnym);
[gr. chóndros ‘ziarnko’, ‘chrząstka’, dys ‘źle’, plastós ‘ukształtowany’],
powszechnie nazywana chondrodystrofią,
Clowarda metoda leczenia
operacyjne usunięcie dysku kręgosłupa w odcinku szyjnym z dostępu przedniego.
[klouerda m. l.],
chirurg francuski;
diatermia
początkowo metoda leczn. polegająca na nagrzewaniu ciała za pomocą fal elektromagnetycznych o częst. radiowych, obecnie termin określający także generatory tych fal (stosowane w medycynie od 1928).
[gr. diá ‘przez’, thérmē ‘gorąco’],