kostką
Encyklopedia PWN
produkty stosowane do usuwania brudu i niepożądanych substancji z wyrobów włókienniczych.
plektron
muz. kostka, zw. też piórkiem — mała płytka z kości, metalu lub tworzywa, zwykle trójkątna z zaokrąglonymi narożnikami, służąca do szarpania strun przy grze na niektórych instrumentach strunowych (np. mandolina, cytra, bałałajka, czasami gitara);
[gr.],
pointe
pozycja stopy tancerki opierającej się na podłodze czubkami palców i zachowującej prostą linię od palców przez podbicie do kostki.
[puę̣t; fr.],
herbu Pilawa, jedna z najbardziej znanych rodzin w Polsce.