juta
Encyklopedia PWN
dekortykacja
wydobywanie do celów przędnych włókien łykowych z łodyg lnu, konopi, juty przez oddzielenie włókien od połamanych lub zmiażdżonych niewłóknistych części (drewna) łodyg;
[łac. corticatius ‘okryty korą’],
Dhaka, Dakka 
, bengalskie Ḍhākā, ang. Dhaka, dawniej Dacca,
stolica Bangladeszu, ośrodek adm. prow. Dhaka, położona w środkowej części kraju, na płaskiej równinie w delcie Gangesu, Brahmaputry i Meghny, nad rz. Buriganga (odnoga Brahmaputry).
, bengalskie Ḍhākā, ang. Dhaka, dawniej Dacca,
Dwar, Duars, Dooars,
region w Bhutanie i północno-wschodnich Indiach (stany Bengal Zachodni i Asam), u podnóża Himalajów, w przedłużeniu nepalskiego Taraju;
Dźoszohor, Dżesaur, beng. Jaśohar, ang. Jessore,
m. w południowo-zachodnim Bangladeszu, w prow. Khulna, w delcie Gangesu i Brahmaputry.
Elur, hindi Elūr, ang. Ellore, Eluru,
m. we wschodnich Indiach, w stanie Andhra Pradeś, w pobliżu kanału łączącego delty Godawari i Kryszny, na północny zachód od jez. Kolleru.
niz. w północnych Indiach i Bangladeszu, część Niz. Hindustańskiej;
