jelec
Encyklopedia PWN
miejscowość w Szwajcarii, w kantonie Berno, nad jez. Bielersee, w pobliżu Nidau.
ordynka, ormianka,
w XVII w. rodzaj szabli pochodzenia tatar., z otwartą rękojeścią, o wąskiej głowni z krótkim jelcem i głowicą pochyloną w stronę ostrza.
sztylet
krótka biała broń, używana XVI–XIX w. do walki wręcz;
[wł.],
szabla indyjska o metalowej rękojeści pokrytej bogatą dekoracją, z głowicą w kształcie płaskiego talerzyka z kolcem pośrodku i jelcem krzyżowym lub tarczkowym, czasami z kabłąkiem.
tarczowy jelec miecza jap. (katana) chroniący dłoń przed ciosem przeciwnika;
