jaz
Encyklopedia PWN
jaz, staropol. gać,
rodzaj budowli wodnej piętrzącej (wysokość piętrzenia do 15 m), będącej jednocześnie budowlą upustową;
hydrotechnika
dział nauki i techniki zajmujący się budowlami pozwalającymi właściwie prowadzić gospodarkę wodną; m.in. są to: budowle wodne, stacje uzdatniania wody, oczyszczalnie ścieków, rurociągi hydrotechn., budowle w głębokich wykopach — np. stacje metra;
[gr.],
bud. ubezpieczenie górne dna rzeki, stosowane przed jazami bezprogowymi i o niskich progach, chroniące przed podmyciem na skutek erozji dennej;
obiekt naturalny, to np. morze, jezioro, staw, lub sztuczny — obiekt gospodarki wodnej utworzony przez budowlę piętrzącą (zaporę, jaz) lub przez wykorzystanie zagłębienia terenowego (np. wyrobiska po piasku lub węglu brunatnym); do sztucznych zbiorników wodnych są zaliczane także stawy utworzone przez groble oraz inne obiekty magazynujące wodę, np. zbiorniki wodne wodociągowe i przeciwpożarowe.
w. gminna w woj. świętokrzyskim, w pow. starachowickim, na Przedgórzu Iłżeckim, nad Kamienną i utworzonym na niej jez. Brody Iłżeckie;
rodzaj budowli wodnej.
