honorowy
Encyklopedia PWN
władyka
tytuł honorowy duchownych w słowiańskich Kościołach prawosławnych;
[ros.],
leśnik;
w średniowiecznej Polsce urzędnik odpowiedzialny za spokój i bezpieczeństwo województwa lub ziemi w okresie, gdy wojewoda i kasztelan przebywali wraz ze szlachtą na wojnie;
geograf;
ojciec Krystyny, architekt, historyk architektury, konserwator;
Zasługi, Order Narodowy, fr. Ordre National du Mérite,
odznaczenie Rep. Francuskiej;