głęboka
Encyklopedia PWN
batybionty
ekol. zwierzęta żyjące wyłącznie w głębinowej i otchłannej strefie mórz i głębokich jezior, przystosowane do wysokich ciśnień wody.
[gr. bathýs ‘głęboki’, bioús, biṓntos ‘żyjący’],
Berezwecz, Bieriezwieczje,
w. na Białorusi, w obwodzie witebskim; obecnie w granicach m. Głębokie.
snycerz niem.; przedstawiciel późnego gotyku, pracował dla dworu duńskiego;
głęboka przełęcz w Tatrach Zachodnich, między Grzesiem a Bobrowcem, w granicznym (ze Słowacją) grzbiecie bocznym, schodzącym ku północy z Wołowca; wys. 1356 m;
Bzypijskie, Góry, Bzip’is K’edi,
pasmo górskie w Gruzji (Abchazja), w Wielkim Kaukazie, pomiędzy doliną Bzipi (na zachodzie i północy) a doliną rzeki Amtkeli (na wschodzie);
Camus 
, ur. 7 XI 1913, Mondovi (ob. Deran, Algieria), zm. 4 I 1960, Villeblevin (dep. Yonne, Francja),
francuski pisarz, eseista i publicysta.
[kamụ̈]
Albert , ur. 7 XI 1913, Mondovi (ob. Deran, Algieria), zm. 4 I 1960, Villeblevin (dep. Yonne, Francja),
