fizykę teoretyczną
Encyklopedia PWN
fizyka
nauka o budowie oraz właściwościach materii i działających na nią siłach;
[gr. physikḗ ‘przyrodoznawstwo’ < phýsis ‘natura’, ‘przyroda’],
fizyka wielkich energii, fizyka cząstek elementarnych,
dział fizyki obejmujący szeroki zakres zjawisk związanych z oddziaływaniem i strukturą cząstek elementarnych (począwszy od niektórych zagadnień jądrowych aż do astrofizycznych i kosmologicznych).
pogląd mówiący, że stan każdego izolowanego układu fiz. w chwilach późniejszych jest jednoznacznie określony przez tzw. dane początkowe, tj. stan układu w chwili początkowej;
rosyjski fizyk teoretyk.
geofizyka
nauka o Ziemi jako ciele fizycznym;
[gr. gḗ ‘ziemia’, physikḗ ‘przyrodoznawstwo’ < phýsis ‘natura’, ‘przyroda’],
fizyk teoretyk amerykański, pochodzenia włoskiego, jeden z twórców podstaw energetyki jądrowej.
