drogowy
Encyklopedia PWN
w polskim prawie karnym przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji;
zdolność systemu człowiek–pojazd–droga do bezkolizyjnego funkcjonowania, mierzona np. liczbą ofiar wypadków drogowych (zabici i ranni) na zarejestrowany pojazd lub na jednostkę długości drogi.
Międzynarodowa Unia Transportu Drogowego, ang. International Road Transport Union (IRU 
),
organizacja założona 1948 w Genewie;
),
zespół przepisów prawnych odnoszących się do budowy, modernizacji, utrzymania i ochrony dróg publicznych oraz ruchu na drogach publicznych;
urb. przecięcie, połączenie bądź rozwidlenie ulic miejskich, wiejskich lub dróg, w jednym poziomie,
kostka drogowa, kostka brukowa,
kamienny lub betonowy element do budowy nawierzchni dróg, ulic, placów;
