chromatografii kolumnowej
Encyklopedia PWN
chromatografia, w której faza nieruchoma jest umieszczona w kolumnie chromatograficznej;
chromatografia
metoda rozdzielania jednorodnych mieszanin na składniki, w której wykorzystuje się różnicę sił oddziaływania tych składników z fazą ruchomą i nieruchomą (stacjonarną).
[gr. chrṓma ‘barwa’, gráphō ‘piszę’],
chemia organiczna, chemia związków węgla,
dział chemii zajmujący się budową, właściwościami, reakcjami oraz syntezą i zastosowaniem związków organicznych;
