astronawigację

Encyklopedia PWN

[gr.-łac.],

[łac. navigatio ‘żegluga’],

prowadzenie obiektu ruchomego (statku wodnego, powietrznego lub kosmicznego, pojazdu lądowego); także nauka o sposobach, metodach i środkach technicznych prowadzenia obiektów ruchomych według wyznaczonej trasy, wyboru trasy, wyznaczania pozycji obiektów ruchomych i nieruchomych (wspomaganie geodezji) oraz wyznaczania błędów pomiarów pozycji.

nawigacja astronomiczna, astronawigacja,

określanie pozycji obiektu (statku wodnego, samolotu) na podstawie pomiaru, za pomocą sekstantu, kąta wzniesienia ciał niebieskich i znajomości odpowiednich ich współrzędnych oraz dokładnego czasu.

nawigacyjne przyrządy morskie,

przyrządy pomiarowe (również obrazujące) wykorzystywane w nawigacji morskiej;

symulator

[łac.],

urządzenie do odtwarzania warunków rzeczywistych w celu szkolenia i treningu pilotów, astronautów, kierowców samochodów, czołgistów, strzelców, operatorów radarowych i in.;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>