akustyczną
Encyklopedia PWN
włókna chem. nieorg. otrzymywane ze stopionego szkła;
akustooptyka
dziedzina fizyki i techniki zajmująca się opisem i zastosowaniami oddziaływań fotonów z fononami, czyli fal świetlnych z falami sprężystymi o dużej częst. (ultra- i hiperdźwiękowej).
[gr.],
dział akustyki architektonicznej obejmujący zagadnienia rozchodzenia się dźwięku w pomieszczeniach zamkniętych (jakości akustycznej sal koncertowych, teatrów, studiów radiowych, telewizyjnych) oraz zagadnienia izolacji dźwiękowej przegród budowlanych (ścian, stropów i in.).
alarm
sygnał, najczęściej akustyczne, ostrzegający przed zaistniałym lub grożącym niebezpieczeństwem,
[wł.],
alfabet telegraficzny, w którym znaki graficzne (litery, cyfry i in.) są przedstawione w postaci kombinacji kropek i kresek;
ambiofonia
metoda korygowania warunków akustycznych studia lub sali koncertowej i uzyskiwania odpowiedniego nagłośnienia przez wydłużenie lub skrócenie czasu pogłosu.
[łac. ambo ‘oba’, gr. phōnḗ ‘głos’],
