adresowanie
Encyklopedia PWN
przyrząd optoelektroniczny przetwarzający obraz opt. na sygnał elektr. wizyjny (p.w. analizujący) lub przeprowadzający operację odwrotną (p.w. syntezujący).
radio
środek masowego komunikowania, służący do rozpowszechniania audycji słownych i muzycznych o zróżnicowanym charakterze (m.in.: informacyjnych, rozrywkowych, kulturalnych, literackich, teatru radiowego, oświatowych, edukacyjnych, sportowych), adresowanych do szerokiego audytorium.
[łac. radius ‘promień’],
supliki
pisma poddanych z zażaleniami i prośbami, adresowane do właścicieli dóbr, wyższych urzędników dominialnych, nawet do monarchy, składane najczęściej przez chłopów, ale także mieszczan, Żydów, cechy, niekiedy niższych oficjalistów;
[łac. supplicare ‘pokornie prosić’, ‘błagać’],
zakonnica portugalska (niepokalanka);
jeden z najwybitniejszych malarzy gr., syn Pyteasa;
pismo, wydawane od 1930 w Katowicach;