supliki

supliki

[łac. supplicare ‘pokornie prosić’, ‘błagać’],

pisma poddanych z zażaleniami i prośbami, adresowane do właścicieli dóbr, wyższych urzędników dominialnych, nawet do monarchy, składane najczęściej przez chłopów, ale także mieszczan, Żydów, cechy, niekiedy niższych oficjalistów;

adresowane do właścicieli dóbr, wyższych urzędników dominialnych, a nawet do monarchy, składane najczęściej przez chłopów, ale także mieszczan, Żydów, cechy, niekiedy niższych oficjalistów; supliki chłopskie były składane od schyłku XVI w. przez chłopów z dóbr królewskich do sądu referendarskiego, a nawet króla, z niektórych latyfundiów kościelnych oraz z dóbr prywatnych do ich właścicieli lub administratorów; zawierały najczęściej skargi na zwiększenie pańszczyzny, danin i innych świadczeń oraz na nadużycia ekonomów i starostów; rozpowszechnione zwłaszcza w XVIII w., zanikły w XIX w. wraz z likwidacją chłopskich powinności.