Norwegii
Encyklopedia PWN
język z grupy skand. (nordyckiej) języków germańskich (skandynawskie języki), używany w Danii i południowym Szlezwiku-Holsztynie (Niemcy);
m. w Norwegii.
eklogit
skała metamorficzna składająca się gł. z granatu (pirop) i piroksenu (omfacyt);
[gr.],
norweski pisarz, historyk literatury i krytyk literacki, z zawodu prawnik;
m. w południowo-wschodniej Norwegii (okręg Hedmark), nad rz. Glomma, na wschód od jez. Mjøsa;
stała lub czasowa zmiana miejsca pobytu podyktowana względami ekonomicznymi (emigracja);
