Nilu
Encyklopedia PWN
grecka forma egipskiego określenia hekau-chasut [‘władcy obcych ziem’], odnosząca się do pochodzących z Azji, semickich szczepowych przywódców — którzy osiedliwszy się we wschodniej Delcie Nilu — uzależnili od siebie ok. połowy XVII w. p.n.e. cały Egipt;
Kafr ad-Dawwar, Kafr ad-Dawwār,
m. w północnym Egipcie, w muhafazie Al-Buhajra, w delcie Nilu, nad kanałem Al-Mahmudija łączącym Aleksandrię z Rosettą (l. ramię Nilu).
Mahalla al-Kubra, Al-, Al-Maḥallah al-Kubrá,
m. w Dolnym Egipcie, w środkowej części Delty Nilu, na zachodnim brzegu Damietty (pr. ramię Nilu).
Natrun, An-, Wādī an-Naṭrūn,
dolina w obniżeniu tektonicznym na zachód od Delty Nilu, w pobliżu drogi Kair–Aleksandria
Nelson 
, baron Nilu (od 1798), książę di Bronte (od 1800) i wicehrabia Nelson (od 1801), ur. 29 IX 1758, Burnham Thorpe (hrab. Norfolk), zm. 21 X 1805, k. Trafalgaru,
admirał brytyjski.
[nẹlsən]
Horatio , baron Nilu (od 1798), książę di Bronte (od 1800) i wicehrabia Nelson (od 1801), ur. 29 IX 1758, Burnham Thorpe (hrab. Norfolk), zm. 21 X 1805, k. Trafalgaru,
Nowa Dolina, Al-Wādī al-Jadīd,
muhafaza w południowo-zachodnim Egipcie, na Pustyni Libijskiej;
