MAROKO
Encyklopedia PWN
grupa ludów semickich uznających język arabski za rodzimy, niestanowiących jednolitej grupy etnicznej.
m. w zachodnim Maroku, nad O. Atlantyckim;
Marynidzi, Merynidzi, arab. Banū Mārīn,
dynastia berberska panująca XIII–XIV w. w Maroku i Afryce Północnej;
Meknes, arab. Miknās, fr. Meknès 
,
m. w północnym Maroku, na przedpolu Atlasu Średniego, na wys. 530 m;
,
Rabat, Ar-Ribāṭ,
stolica Maroka, port przy ujściu rz. Bu Raghragh (na południowym brzegu) do O. Atlantyckiego;
Tetuan, Tiṭwān, fr. Tétouan ,
m. w północno-zachodnim Maroku, w regionie Tanger-Tetuan, w pobliżu wybrzeża M. Śródziemnego, u podnóża Dżabal Darsa (odgałęzienie Ar-Rifu).
,
