Iranem
Encyklopedia PWN
zespół kilkudziesięciu ludów mówiących językami z grup: tureckiej, mongolskiej i mandżursko-tunguskiej;
Amol, Āmol,
m. w północnym Iranie, w ostanie Mazandaran, u północnego podnóża gór Elburs, 19 km od ujścia rz. Haraz do M. Kaspijskiego. W VIII w. znany ośrodek handl. i nauk.; wielokrotnie niszczony przez trzęsienia ziemi i powodzie.
Anahita
mit. pers. staroirań. bogini, czczona jako władczyni wód i bóstwo płodności;
[staroirańskie, ‘niepokalana’],
Anarak, Anārak,
miejscowość w środkowym Iranie, w północno-wschodniej części ostanu Isfahan.
generał, polityk.