Człowiek
Encyklopedia PWN
Eckhart
filozof, teolog, twórca nadreńskiej szkoły duchowości.
[ẹkhart],
Eckehart, Johannes , zw. Meister Eckhart, Mistrz Eckhart, ur. ok. 1260, Hochheim (Turyngia), zm. między 1327 a 1329, Awinion lub Kolonia(?),
ostatni z trzech wiekich tragediopisarzy greckich, innowator, nazywany najtragiczniejszym z tragików.
humanizm
termin wprowadzony w XIX w. przez historyków zajmujących się badaniem przełomu średniowiecza i renesansu na oznaczenie prądu umysłowego, który — w ich rozumieniu — polegał na odrodzeniu znajomości języków i literatury klasycznej;
[łac. humanus ‘ludzki’],
populizm
politol. tendencja społeczno-polityczna (nasilenie określonych przekonań i zachowań), charakteryzująca się wiarą w mądrość i uczciwość prostego człowieka, niechęcią do wykształconych elit, specjalistów, ekspertów, przywiązaniem do prostych wyjaśnień i rozwiązań oraz roszczeniowym stosunkiem do państwa i wyższych warstw społecznych.
[fr. < łac. populus ‘lud’],
francuski filozof, pisarz, krytyk literacki i publicysta, główny przedstawiciel egzystencjalizmu.
sumienie, gr. syneídēsis, łac. conscientia,
pojęcie z zakresu moralistyki, etyki i teologii moralnej (o bardzo szerokim znaczeniu), rozumiane zazwyczaj jako: wewnętrzna instancja orzekania moralnego, indywidualne rozeznanie dobra i zła, zinterioryzowane wartości uznane przez jednostkę, a wyznawane przez grupę społeczną.