Beskidzie Makowskim
Encyklopedia PWN
Beskid Makowski, Beskid Średni,
część Beskidów Zachodnich, między Kotliną Żywiecką i doliną Koszarawy na zachodzie a Rabą i jej lewym dopływem Krzczonówką na wschodzie;
góry fałdowe w północnej, zewnętrznej części Karpat, na terenie Czech, Polski, Słowacji i Ukrainy. Ciągną się szerokim łukiem o długości ok. 600 km i szerokości ok. 50 km, od Bramy Morawskiej i górnej Beczwy na zachodzie po obszar źródliskowy Białego i Czarnego Czeremoszu oraz Suczawy na wschodzie.
część Beskidów Zachodnich, → Beskid Makowski.
Karpaty, rum. Carpaţii, niem. Karpaten, węg. Kárpátok,
jeden z największych łańcuchów górskich w Europie, położony w jej środkowej części, w Austrii, Czechach, Słowacji, Węgrzech, Polsce, Ukrainie i Rumunii;
woj. w południowej Polsce;
obniżenie między Beskidem Makowskim na północy, Beskidem Wyspowym na północnym wschodzie, Gorcami na południowym wschodzie oraz Beskidem Żywieckim na zachodzie (Pasmo Babiogórskie) i południu (Beskid Orawsko-Podhalański);
