Bałtyk
Encyklopedia PWN
archeol. krąg kultur rozwijający się w środkowej i młodszej epoce brązu, na niektórych terenach także we wczesnej epoce żelaza (XV–IV w. p.n.e.), zajmujących rozległe obszary w środkowej i zachodniej Europie — między Bałtykiem na północy i Płw. Bałkańskim na południu, Karpatami na wschodzie i Katalonią na zachodzie;
ojciec Jana, inżynier, specjalista budownictwa wodnego;
rozwój zrównoważony, ang. sustainable development, rozwój trwały,
termin oznaczający rozwój społ.-ekonomiczny współczesnych społeczeństw, polegający na zaspokajaniu ich potrzeb w taki sposób, aby nie zmniejszać możliwości zaspokajania potrzeb przyszłym pokoleniom.
brat Franciszka (1867–1934), ojciec Stanisława, protozoolog, zoolog i biolog morza;
płycizna dna Morza Bałtyckiego, w Bałtyku Południowym;
podłużna, równoleżnikowa głębia w dnie Morza Bałtyckiego, w Bałtyku Południowym;