BAŁTYCKIE MORZE
Encyklopedia PWN
Bałtyckie, Morze, Bałtyk, duń. Østersøen, est. Läänemeri, fiń. Itämeri, lit. Baltijos jūra, łot. Baltijas jūŗa, niem. Ostsee, ros. Bałtịjskoje mọrie, szwedz. Ostersjön, ang. Baltic Sea,
śródlądowe, półzamknięte morze epikontynentalne Oceanu Atlantyckiego, leżące w Europie Północnej między Półwyspem Skandynawskim a środkową i wschodnią częścią lądu europejskiego.
Rada Państw Morza Bałtyckiego (RPMB), ang. Council of the Baltic Sea States,
regionalne forum współpracy i koordynacji o niesformalizowanej strukturze, z siedzibą w Sztokholmie;
hydrol. wyodrębniona część oceanu, zwykle przylegająca do kontynentu, oddzielona od otwartych wód oceanicznych łańcuchami wysp, półwyspami lub podwodnymi progami, utrudniającymi wymianę wód głębinowych;
Cieśniny Bałtyckie, Duńskie, Cieśniny,
system cieśnin i zatok między Półwyspem Jutlandzkim a Półwyspem Skandynawskim;
geol. względnie płytkie i krótkotrwałe w sensie geologicznym morze pokrywające szelf lub wnętrze kontynentu, np. Morze Bałtyckie, Morze Północne.
Północne, Morze, ang. North Sea, duń. Vesterhavet, flam. Nordzee, fr. Mer du Nord, niem. Nordsee, norw. Nordsjøen,
przybrzeżne morze Oceanu Atlantyckiego, między północno-zachodnią Europą a Wielką Brytanią, Orkadami i Szetlandami;
